De Stadt Langefääl litt em Sööde vun Düsseldorf, em Weste vun Solinge un em Noorde vun Levverkusse un em Oste vun Monnem am Rhing. Langefääl es us denne beide Ootschafte Richroth un Rösroth jemaaht woode. Die wore fröher dürsch e lang Fääl (vun do kütt och dä Nome) usenanger. Et Rääsch sech Stadt ze nenne krooch Langefääl 1948.
In Langefääl - "do jeijht de Poss af, do es dä Löw loss!" Dä Sproch es en Aanspeelung op et Wappe vun Langefääl - dä Berjische Löw steijht för de Jrafschaf Berch un dat Posshoon zeijsch op de lang Tradition em Posswäse vun dä Stadt. Et Geschichsbooch vun Langefääl jeit bis in de Johre vun 1100 zoröck.
Dat Langefääl es us denne Kirchspeele Richroth un Rösroth jemaaht woode. Richroth is ävver äälder wie Rösroth.
Zwesche 1090 un 1120 es et eezte Mol dä Name Richroth en en Oorkund jeschrivve woode. För Rösroth han se de eetzte Oorkund eesch 1281 jeschrivve. Dat Ding han se em Kluuster en Aaldeberch jefunge. Övver de Kölle-Aanheijmer-Schossee (hück B8) un dä Verbindung Hitdöper Rhinghaafe (Levverkussen) un däm Berjische Land sinn fröher Possreijter jeridde un Posskotsche jefahre. De eetzte Poss en dä Jeschich vun dä Stadt wood 1774 als "Kayserliche Reichs-Posthalterey" vun dä Häärre von Thurn und Taxis opjemaaht. En dä Blööt öm de Midde vum 19. Johrhondert wore en dä Poss övver 90 Pääds. Sick 1845 wor de Köln-Mindener-Eisenbahn dä stärker Konkerrent.
En dä "Franzuuse-Zick" af 1808 jof et de "Mairie" (Bürjermeestereij) Richroth. Se beshtunnt un denne Spezialgemeinden Richroth un Rösroth. Em Johr 1910 woode die zweij Spezialgemeinden zo en Jemeind "Richroth-Rösroth" zesammehjelääch. Sick demm Johr 1936 heeß dat janze amptlich "Langefääl Rhld.". Em Johr 1939 wood dat Wappe verlinnt un em Johr 1948 dä Tittel "Stadt". De Shtadt Langefääl hät 2008 ehr 60-jöhrisch Stadterhebungs-Jubiläum jefiert.
Metmaache kann he jede, dä ein vun uns ripoarische Sproche kann,
dä Loss am Schrieve hät, un weiß, wie mer för e Nohkixel schrieve deit.
Wanns De metmaache wells, kanns De Dich aanmelde
unn et och blieve losse.
Bei de Hülp kiss De verzallt wie et jeit.
Om Spillplatz un dä Spillwiss künnd Er unjstührt eröm probeere,
un erussfinge, wie mer et määt.
Also, nix wie raan an et Schrieve, un denk emmer draan:
Et es wie et es !
Et kütt wie et kütt !
Un et hätt noch emmer joot jejange !
. . . denn kapott maache kanns De nix, et kütt nix fott un mer kann emmer widder holle, wat vürher ens jespeichert woo.
Stammdesch
Av un aan, su es dat och bei andere Wikipedias, kumme angascheete Metmaacher bei enem Stammdesch zosamme. Dobei künne se nevve däm Klaafe och e Bierche, Wingche oder söns e lecker Jesöffs drenke.
Wann ehr ene Vörschlach ze maache hat, dann sid esu jod un dot dat op dr Klaafsigg.
