Wikipedia:Wat dejd en Wiggerlejdung?

Wat eß dann … ?

En Ömlëijdong oddo Wiggolejdung bruche mer wäm mer ejne Aatikkel hann ävver zwej, oddo mih wi ejn Lämma, allso Övverschreffte fun Sigge. Mer künnt jäz fönnef Sigge aanlääje, wo bloos emmer drop shtejd: "Süsh op Sikk Nummerro Seks" un de sekste Sikk ess et dann. Aanjennumme et jejd öm Riißflaade, dat wöör allzo de sekste Sik. Mer kann dann och en di fönnef Sigge "#REDIRECT Riißflaade" rinnshriive. Dann jejd dat automatesh, do mos mer nix lässe un nix tippe, mer kütt_tiräg_ob_di Sigk, di „Riißflaade“ hejs, wämmer ejn fun dä anndere Tittel ennjitt.

Automatesche Ömlëijdong bëijm Sigge Ömnänne

Wem mer en Sik ömnänne dejt, da kritt mer automahtish en Wiggorlejdung fum aahle Name op dä nöüje Name enjedraare. Wäm mer dat nit han wel do mos mer et hinger_heer änndore. Wi kütt mer dann op di Sik met dä Wigorlejdung sällvor, do met mer do jät änndere kaa? Tiräg unger dä Övverschreff fun dä Sik wo mer henjekumme es, do shtejd en kleej „Ömjelejdt fun Riisflahd“, ätva, un dä link endt op dä sik met dä wigorlejdung, dejt ävvor nit ömmlejde, un da kammer dan jants nommahl jät änndere.

Automatesche Ömlëijdonge fum Bot

Mer hann enne Medmaacher, dä ReDirBot, dat eß e Projramm, dä onß mannshe Ömlëijdonge automatesch ennrisht. Hä sääd_unß och, wat un wi jenou.

WiggoLëijdunge för_enne Knubbel fun Schriif_Aate

Wäm_mer e Woot hät, wat op ättlijje Aate jeschrivve wääde kann, dann eß dat manshmool nüüdesh, enne Knubbel Wiggolëijdunge drop enzerishde. Doför ham_mer enne Automat, dä ëijem helləfe kann. Dat jëijt en ëijnzellne Schrette:

Enjäve, wat mer han well. Wä Regular Expressions kännt, dämm weed dat jäz bėkanndt fürkumme. Mer schriif hen, wat mer bruch, saar-enß: „Jläbbich“. No jiddet ävver Lück, di schriive dat met nur ëijenem „b“ — allso kritt dat zvëijte „b“ en Makėerung, dad_et och fääle kann: „Jläbb?ich“. Dat sin jäz ald zvëij Mööshleshkëihte, met ëijnem un met zvëij „b“. Nu jidd_et Minsche, di shriive dat met „G“ am Aanfang, nit „J“. Esu en Ußwaal künne mer och enjävve: „(J|G)läbb?ich“. Jäz ham_mer schunn fier op ëijne Shtrëijsh. Op di_sëllve Aat säät mer, dat am Ëng ußßer_em „ch“ oğ_e „sch“ oddo „sh“ shtonn künndt: „(J|G)läbb?i(ch|sch|sh)“, un shrop, sin 4×3 = 12 Mööschleshkëijte druß jewoode. Do loont sesh dat ald, wäm_mer_et nit all ëijnzel tippe moß. Jäz künne mer op dä Knopp klikke, un dann krijje mer di 12 Mööshleshkëije allß klëijn Lėßß aanjezëijsh.
Ußzoteere, wam_mer nit hann well.
Et Ziil fö_di Wiggolëijdung aanjävve. Et weed nit jprööf, ovv_et di Sigk jitt!
Enne Enndraach fö: „Koot zosammejefaß, Quäll:“ aanjävve.
E Höökshe fö: „Dat es en klein Änderong (mini)“ maache oddo nit.
E Höökshe fö: „Op di Sigg heh oppaßße“ maache oddo nit.
Enndraare oddo enndraare lohße.
1. Hallef automaatesch.
  Hee moß_de ëijnzel för_et Affshpëijsherre klickke. Dinge Brauser präsenteet Der dann jeede Wiggolëijung enn_ennem ëijene Finßter, wo de se affshpëijsherre kannß oddo och nit.
2. Jannz automaatesch.
  Do_zoo moßß mer enne Medmaacher_Name hee hann, un aanjemëlldt sinn, sönß löüf nix. —— He kütt noch jëtt bëij —— Automaatesch weede nuur de Ömklëijdunge obb_et Ziil aanjelaat fö di Lämmata en de Lėßß, di_t non_nit joof. Sigge, di_jet alld jitt, wääde nit övvershrėvve.

Süsh och