August Macke

Uß de Wikipedia
Hee di Sigg_is_op Bönnsch
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
August Macke 1913

August (Robert Ludwig) Macke (* 3. Januar 1887 en Meschede, Huhsauerland; † 26. September 1914 södlich von Perthes-lès-Hurlus, Champagne) wor e'ne deutsche Moler vom Expressionismus.

Läwe[Ändere · der Quälltäx ändere]

Sing Neujier aan d'r Molerei wutt schon em älderliche Huß jeweck. De Vatter däät ahle Stesch sammele un Landschaffsbilder mole. Hä wochs en Kölle op, un eß 1900 met singe Äldere noh Bonn jetrocke. En Bonn hätt'e et Realgymnasium besök, un 1902 sing ierschte Aquarelle gemolt. Dier, Landschaffte un Minsche hann imm als Vürlaach jedeent.

1904 hätt'e et ierschte Skezzeboch aanjelaat. Insjesamp hätt'e en singem kuurte Läwe noch 77 Böcher produzeed. Zo dä Zick hätt'e die Bilder vom Arnold Böcklin entdeck un leet sich von dämm singer Molerei beenflusse. Späder fongk'e die Bilder vom Böcklin nimmie jood. Dat Skezzeboch öwer die Reis noh Italië (1905) zeisch stärk vereinfachte Probebilder, die mem Leesch spelle. Sing Bilder uss dä Zick sen düster un met wenisch Färwe jemolt.

En Basel hätt Macke Bilder von Impressioniste kennejeliehrt, en Kunsrichtung, die domols en Deutschland kaum bekannt wor. Ierschte Bilder von imm versöke die jewonnene Endröck ze verarbeede. Bei eene von singe ierschte Reise noh Paris fongk'e die Bilder vom Manet besonders jood. Sing Skezzeboch däät'e met Bilder uss em Läwe von d'r Seine-Metropol vollmole. Enflöss vom Toulouse-Lautrec sen net ze leuschne.

Von 1904 beß 1906 hätt Macke de Kunßakademie Düsseldorf un dee Kunßjewerbescholl en Düsseldorf besök. Am Düsseldorfer Schauspellhuß hätt'e zenächs de Kostüme un Dekoratione für Macbeth von Shakespeare un Leonce un Lena aanjefärdisch. 1907 hätt'e en Paris de Henri Matisse kennejeliehrt, dämm sing Molerei inn stärk beéndröck hätt.

Beim Lovis Corinth leet sich Macke wigger ussbilde un hätt en dä kuurte Zick 15 Skezzeböcher aanjeläsch. Dodrin wore Vürlare von: Theater, Cafés un de Minsche von d'r Stadt.

Wie en Paris hätt'e och en Berlin de Museë besök un sich met dä Moler von d'r Renaissance un vom 19. Johrhundert befass. Dodurch kom Macke aff 1909 met veel andere Moler en Kontack.

1909 hätt Macke et Elisabeth Gerhardt, die Doochte vom Carl Gerhardt, e'nem Bönnsche Ungernehmer jehieroat. 1910 trock'e met singer Frau aan d'r Tegernsee. Dodurch kräät mie Ideë un veel Entwöref uss singe Skezzeböcher hätt'e späder als jruße Bilder jemolt. Sing Motive wore noch immer de Minsche, de Landschaffte un Stillläwe. Am Tegernsee entstonten och Pastelle, aan dänne me die Enflöss vom Paul Cézannes erkenne konnt. Durch dä Enfluss von de französische Impressioniste hätt Macke lätzendlich zo singem eejenen Still jefunge.

Met Franz Marc wor'e befröndt. Met Wassily Kandinsky, Alfred Kubin un em Franz Marc zesamme hann se de Könßlerjemeinschaff „De blaue Reiter“ jejrönd, un unger dämm Naam drei singer Bilder 1911 en München ussgestalt.

Em Februar 1911 kom'e mit singer Frau widde zeröck noh Bonn en dat Huß aan d'r Bornheimer Stroß, wo'e sing mietste Bilder jemolt hätt. Hück eß en dämm Huß et Museum August Macke Haus.

Dat Huß däät domols singem Schwiervatter Carl Gerhardt jehüre, dä doh en Firma hatt. Veel Bilder un Zeichnunge zeije deshalef Motive rond öm dat ehemolije Firmejeländ, wie me aan dämm Bild von 1911 „Unse Jaade met blöhende Rabatte“ sehe kann. Och de Viktoriabröck die op de andere Stroßesigg eß hätt'e en 22 Bilder jään jemolt.

Aff 1911 däät Macke net nur als Moler arbeede, sondern durch sing Kontackte zo beröhmte Moler un Museumsleiter konnte Ussstellunge für de Paul Klee, Wassily Kandinsky un Vertreter von Die Brücke orjanisiere.

Jedenksteen für August Macke op em Ahle Kirchhoff en Bonn

Och op dä zweite Ussstellung em Johr 1912 von d'r Könßlervereinijung Der blaue Reiter en de Münchener Jalerie Hans Goltz wutten Arbeede von Macke jezeisch. En zosätzliche Fröndschaff me'm Franzuß Robert Delaunay hätt en in Kontack met d'r abstrakten Molerei jebraat. 1913 trok Macke en de Schweiz. Et wor et besste Johr von singem Schaffe. Aan singe Bilder konnt me die Enflöss von velle Könßler erkenne. Die Motive wore d'r Minsch un de Natur.

Op e'ner dreiwöchijen Reis noh Nordafrika bzw. Tunesië zesamme me'm Paul Klee un Louis Moilliet em Johr 1914 entstonten staaze Aquarelle. Hä däät Skizze un Fotos maache, die e späder zom Deel als Vürlaach für Öhlbilder jebruch hätt. Hä kom och imme widder noh Kandern em Südschwarzwald, wo'e vell Idee un Enfäll kräät.

En singen letze Bild Der Abschied en düstere Färwe hatt'r vielleesch ad en Vürahnung, watt op inn zokomme sollt.

Macke eß am 8. August 1914 zom Kreeschsdeenß enjetrocke wudde un feel ad am 26. September en e'nem Jefech. Hä eß nur 27 Johr alt jewudde.

August Macke litt om Soldatekirchhoff von Souain bejrawe. Om Ahle Kirchhoff en Bonn wutt imm un singer Frau 1999 e'ne Jedenksteen noh Entwüref von singen Enkel, Dr. Til Macke, jesatz.

E paar von singer Bilder wutten postum op d'r documenta 1 (1955) un d'r documenta III em Johr 1964 en Kassel jezeisch. Am 26. September 1991 eß et August-Macke-Haus en Bonn eröffnet wudde. Unger dä Gäss wor och de Ministerpräsident von Nordrhein-Wessfale Johannes Rau, dä späder Bundespräsident jewudde eß.

Bilder (Usswahl)[Ändere · der Quälltäx ändere]


Böcher[Ändere · der Quälltäx ändere]

  • Mathias T. Engels: August Macke, Monographien zur rheinisch-westfälischen Kunst der Gegenwart, Band 1. Verlag Aurel Bongers, Recklinghausen, 1958.
  • Die Tunisreise. Aquarelle und Zeichnungen von August Macke. Verlag M. DuMont Schauberg, Kölle, 1958 (= DuMont's Neue Kunst-Reihe). Das Buch enthält S/w- bzw. Farb-Reproduktionen von 12 Zeichnungen und 16 Aquarellen, die im thematischen Zusammenhang mit August Mackes Nordafrikareise entstanden.
  • Peter Dering, Margarethe Jochimsen: Kontemplation und Glück: August Mackes Menschenbild. Verein August-Macke-Haus, Bonn, 2000.
  • Josef Niesen: Bonner Personenlexikon, Bouvier Verlag, Bonn 2007

Websigge[Ändere · der Quälltäx ändere]

 Commons: August Macke – Sammlung von Bilder, Filemche un Tön op Wikimedia Commons