Weckmann

Uß de Wikipedia
Weckmänner
unjebacke un jebacke Weckmann

E ne Weckmann, Weggemann, ov Klooskäälsche eß e söß Brütche en de Jestalt von e'nem Mann met e'ner wießen Pief, dä me öm de Märtesdaach éröm en de Bäckereië koofe kann. Dä Weckmann soll de Sank Martin darstelle un die Pief sich uss singem ömjedriehte Bischoffsstab entweckelt hann.

De Dijaläkte un wi mer t bochshtabbėerre kann
Dütsch :  Weckmann
Dremmener Platt :  Wäge̩mǫǫn
Kölsch (Rheinische Dokumenta) :  Wäge̩man, Klooskäälsche, Flǫ̈ütewäk, Wäkman
Kölsch (Ripoarėsch Töhn) :  Wëggemann
Kölsch (Wrede un Akademie jemesch) :  Weckmann, Weggemann, Kloskälche, Fleuteweck
Krieevelsch (Shprooch) :  Weckpopp
Rhinberkse Platt :  Wäge̩man
Platt vann Willich un Ömjeäjend :  Koosmännke
Sönß (hölp met bem Ennzoteere!) :  Weckmann