Suffe
(Sije op Stolberjer Platt)
un jeschrieve wie moch öt kallt
(Sije jeschrieve wie moch öt kallt)
Wä mer vum Suffe mullt, dä moss wesse, dat hät bei Mänsch un Deer ne angere Senn.
Mänsche
[Ändere · der Quälltäx ändere]Wat versteht mo onger Suffe? Völl drinke. Mii drenkö als nüüdisch wör. Drenke bes dat mo net mii wees, wat mo sätt.
Im Rhingland do denke völl Lü, dat jeraad öm de Karnevalszitt völl jedronke, ja jesoffe wääde darf. Mo kann dann d janze Kroom öm sisch öröm verjeiße. Lääve, wi mo öt immer öns jähr deng. Anger Lü saahre dojäje, dat mo dovör net völl suffe moss. Isch denk, beede hant Räth.
Isch schriiv dat och mä, damet mo weeß, wat met Suffe jemeent es. Isch well net entscheede, öf mo suffe moss öf net.
De Medizin hät ongorsoht, wat bei öt Suffe e d Mänsch vörjeiht, un se hant jevonge, dat mansch enö vam Suff schläät wärm vott kütt, un aavelläsch vöör dr Alkohol es. Dat lit an de Jene, un dodraa, wi sing Älldere mät dr Alkohol ömjejange send.
Deere
[Ändere · der Quälltäx ändere]Deere, di jruuße Schlöck maache un völl Wasser op eimoll ä sesch erin trecke könne, doora sätt moch, di suffe. Kööh, Pääder, Söj un Ässele, zom Beischpell. Bei anger Deere sätt moch, di drenke.