Zantipp

Et Zantipp hät vum fönnefte bes en et veete vörkreßlesche Johonndert em ahle Jrihscheland en Atehn en Attika jelääf un wohr et Ejejeschponß vum Sokrates. Di zweij hatte drei Sönn, der Lamprokles, der Sophroniskos, un der Menexenos. Di Ejelük wohre - su jleuf mer - ärsch ongerscheidlejj alt, künnt joht sinn, om de vehzesch Johr.^[1]

Et Zantipp han se dohmohls [kʰsantʰíp̚pɛ͜ɛ] ußjeschproche un Ξανθίππη jeschrevve. Dat bedügg esu vill wi „et blonde Pääd“ vum ahl jrihschesche ξανθός xanthos blond, un ἵππος hippos Pääd. Nahme med „Pääd“ dren kohme dohmols öffters ens vör un han öff obb_en Hääkonnf uß de Aristokrattih hen jedügg.^[2] Noch ene Jrond för ze jleuve datt dem Zantipp sing Famillesch en de Prominäz uder de haute-Volaute wohr, es, dat se dä eezte Sonn Lamprokles jenannt hatte un nit, wi mer et söns ahl-jrihschesch-tradezjonäll iehrter jedonn hätt, Sofroneskos, wi singe Bestfa vun der Sigg vum Vatter jeheijße hatt. Dem Zantipp singe Vatter heeß, su nemm mer aan, wall Lamprokles, un weijl hä mih ze sahre jehatt hädd un bäßer doh schtand en de ahle jrihschesche Jesällschaff wi em Sokrates sing Vatter, wöhr däm singe Nahme eijentlesch vörzeträke jewähse för der Nahme vum eezde Sunn.^[3]

Character

Dem Platon sing Poträh fum Zantip in de Phaedo leiht noh, dat se en angaschehrte Frou uun Motter jewähse sin sull.^[4] Se weed söns ein kein vun de Schreffte vum Platon ävähnt.^[5] Xenophon schihv en singe Memorabilia jädd ähnlejjes, altävver löht der Lamprokles övver ehr Jrovvheitof mäkere,^[6] woh mer jäz zoh sahre künnt, dat dat vill Jonge övver de Mötter sahre, di sesch dorschsäze. Ed es blohs en dem Xenofon singem Symposium, dat mer er Sokrates zohschtemme fenge, se wöhr, wi der Antisthenes jesaat han sull, dih onger all de Froulük, woh met kloh ze kumme aam schwireschßte wöhr.^[7] Ävver, su säht der Sokrates och noch, hä hätt se jenou wähje iere Värve beim Ajjumäntehre un ehrem Jeiß zor Frou jenumme.

Velleijsch kohm dat schlähschte Beld vum Zantippe vum hestohresch Antisthenes, enem Schöhler vum Sokrates pupils, weijl der Xenophon anfänglesch di Seesch en däm sunge Muhl leiht. Aelian däht se och als en fier iifersöscheje Schäkschruhv daaschtälle, wi se ene schöhne jruhße Kohche zertrampele deiht, dä der Sokrates vum Alcibiades jescheck hatt krähje.^[8] Der Diogenes Laërtius verzälld och noch mih Jescheeschte övver em Zantipp sing Boshafteschteschkeijte, ävver hä jitt nidd aan, woh hä se her hätt.^[9]

Wäbsigge

Xanthippe at Wikimedia Commons

References

↑ She must have been young enough to give birth to their three children Plato describes in his writings: In the Apology 34d, the sons are described as quite young: two of them "children", the other a "lad"; in Plato's Phaedo 60a, one of them is small enough to be held in his mother's arms.
↑ Aristophanes, Clouds 60-64
↑ John Burnet 1911, Plato: Phaedo, p. 12.
↑ Plato.
↑ Xanthippe does receive mention in two short, apocryphal pieces within the literature ascribed traditionally to Plato but considered generally by scholars to be inauthentic.
↑ Xenophon, Memorabilia, 2.2.7-9
↑ Xenophon, Symposium, 2.10
↑ Aelian, Varia Hist.
↑ Diogenes Laërtius 2.36-37

[1] She must have been young enough to give birth to their three children Plato describes in his writings: In the Apology 34d, the sons are described as quite young: two of them "children", the other a "lad"; in Plato's Phaedo 60a, one of them is small enough to be held in his mother's arms.

[2] Aristophanes, Clouds 60-64

[3] John Burnet 1911, Plato: Phaedo, p. 12.

[4] Plato.

[5] Xanthippe does receive mention in two short, apocryphal pieces within the literature ascribed traditionally to Plato but considered generally by scholars to be inauthentic.

[6] Xenophon, Memorabilia, 2.2.7-9

[7] Xenophon, Symposium, 2.10

[8] Aelian, Varia Hist.

[dl-9] Diogenes Laërtius 2.36-37

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]