Wikipedia:Wat ėß enen Attikkel?
„Attikkel“ sare mer he unge unß för dä Täx — da_ß_dä Innhalld — bej Sigge, wo jet beschrieve dunn, wadd_een Bejreff uß unß Shprooch eß.
De allemießde Sigge die mer han, sullte — met d'r Zick — Atickele sinn. Dat weed schunn_esu wääde. Aatikkele sinn op Attikkel-Sigge jeshpeijshert — un_nit op Klaaf-Sigge odder op Hülp-Sigge odder op Medmaacher-Sigge (Wat sin Unß Medmaacher?) unn_e_su_wigger. Unß Opjaav, di mer unß selevß jejovve hann, met dämm Projekk — wat mer he am maache sinn — iss_et joh, dat me de Wööt nemme wo_mer beij_m Shwaade unn beij_m Schriewe bruche, un opklieere wat se meijne, un wad_eso All dohinge stish. Wie_t dozo jekumme eß, wie_t opjebaud_es, wie_t zosammehängk, wat mer söns noch weßße sullt. Wo_t övverall jebruch weed odder sönßwi opdauch, och wad_et nit eß, odder wää dat woo, wann_e jelääf hätt, watt_e_su jedonn hätt, watt in dä Zick loßß woo, unn_esu. Dat määd_ene Attikkel uß.
Di Lücksher, di blooß fö_jet noh_ze_kieke he heä_jekumme sinn, di bruche dat nit_ze weßße. Wann se noh Attikkel sööke sare_mer inne dat natüürlish, unger „färrner-liifen“ ävver sönß inntreßßierd_et jo nit, wat mer unger unß för Fachshinesish schwaade.