Reßß
Wänn Äijne verklopp weed, do kritt dä Reßß. Dat eß äänlisch wi Schläähsch. Et däit wih, wämmer Rißß krischt. Drömm well dat och kinner jähn hann. Äve dröm drooe mansche lück jään met Reßß öm ire Wille ze kriije. Ältorn saren et för ir pänz, domet di aadisch sinn un di Pänz ungerenander, do met se dunn wat se welle, wat se jesaat kije. Et eß nit schön ävver kütt immer widde füer. Wänn de Lück jet fill jedronke han un dunn sisch net ferdrare, do jiddet och enß en Klopperei un_der Äjn odder anndere kritt Rėßß.