Normannesch (Sprooch)
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
Bei et Nommannėsch weet de eijentlesche Shprooch fun de Nommandih en Frankrisch jezallt, suwi de Shprooche udder Dialläkte op ätlijje vun de Kanal-Enselle, di praktesch zom Vereineschte Künningsrish vun Jruußbretannijje jehüüre. En paa winzijje Rääßje vun däm ahle Normannesch es och en Änglandt övverisch jeblevve, ävver bloß en winnije offizjälle Säz vun dä Ritůahle zwesche dä Künnejin udder em Künning un däm Shtaat, för e Beijshpell, wann en Period vun Sezunge vum Pallamänt aanfängk.
Dat Nomannesche es en Aansammlong vun ongerscheidlijje Dijaläkte. Di kumme all vum ahle Lating her, jenou jenumme vun däm shpääde, volləkßtüümlejje Dialläk, dä mer als et Vuljääerlating känne, met enem Houfe Ennflöß vun dä Shprooch vun de skandenaavesche Noomanne udder Noodmänner, di em Aanfang en dä Jääjend ze Huß wohre, di mer hück Skandėnaavije nänne. Di hät en joode Zahl Leenwööter hengerlohße, ävver et Nomannesch vun hück _ze_daachs es un bliev en Romaanesche Shprooch, och wann dat Ahl Nordesche natöörlesch en Järmaanesche Shprooch jewääse es.
Och vum ahle Jallesch es noch et ein udder andere Woot em Nommannėsch vun hück ze fenge. Jallesch es en Kältesche Shproochefamillesch un woodt en enem joode Deil vun wat hück Frankrisch un Belljie es, jekallt, bes dat de Römer mem Latein aankohme un de Lück dat övvernomme hatte.
Jäz övvernemme de Nomannesche Dijaläkte och moderne Wööt un Ußdröck för täschnesche Krohm ussem Franzüüsesch udder ussem Änglesch, je nohdämm, wat de Sprooch vun däm Shtaat es, woh di Lück dren wonne, di dä Dijalläk kalle donn.
Dijalläkte
[Ändere · der Quälltäx ändere]De weeschteschßte Dijalläkte vum Nomannesch vun hück senn et Cotentinais, et Jèrriais, et Cauchois, et Guernésiais, et Serkyee, et Aoeur'gnaeux un et Peurch'ron.