Klaaf:Eefeler Heemwehleed

Seiteninhalte werden in anderen Sprachen nicht unterstützt.
Uß de Wikipedia

Dat Leed hee han ich jeschrivve, als ich 2016 im Urlaub in Schpanjen wor. Do han ich richtig Heemweh jekricht. Und do han ich am Strand vun Cambrills dat Leedche hee op die Melodie vun "Hohe Tannen" jeschrivve.

Die zweite Zeile in jeder Strooph det me widderholle, äve dat det der hee nit esu jood aanzeeje. Kocke sin Dännezappe (Tannenzapfen). De scheue Schwatzstorch jitt et z. B. im gruße Bösch zwischen Rheembaach und Bad Münsteeefel. Dat mit der Mösch hät die Bewandnis, dat eene fröhder, als die Eefel noch esu ärm wor, dat se et "rheinische Sibirien" jenannt wurd, do hät eene jesaat: "In de Eefel fleje de Mösche mit de Oore noh ovve, dat se et Elend do unge nit sin mösse". Dat se jetz och dürch et Dörp trecke, sull also heeße, dat me jetz joode Zidde han. Et ärm Dier widd jo jeder vun sich seleve kenne.

Sven Laser, Rheembaach, Vüreefel