Äßbaa Ongerzeusch
| De Dijaläkte un wi mer t bochshtabbėerre kann
| ||
|---|---|---|
| Kölsch (Ripoarėsch Töhn) : | äßbaa Ongerzeusch | |
| Kölsch (Wrede) : | essbar Ungerwäsch | |
Unger Äßbaa Ongerzeusch voschtejt mer Ongerzeusch för zem Äße.
Ehr jleuvt nit, daddet dat jitt? Jiddet: Di Pluute sen usennem äßbare Mattrijal jemaat, unse sin doför jedaach, dat mer se singem Leevste vum Liev erunger fodere kann, wämmer sesch am nööher kumme eß. Esu weed der Fisternöll, ußjetrokke, un et jit jenooch Jelääjehejte, ande schöönßte Schtelle et Bütze, et Nüggelle unnet Lötsche] aanzefange. Dat määt Loss op mieh!
Et jit Lück, die schengke sesch esujet unger sesch. Et sull ävver och Minsche jevve, die maache sejjun Allen Freud drus un donnet, ätwa bej Huuhzicksfiere, künne och jolldene sinn, aan e Paar unger ier Frünnde voschenke.
Die äßbaa Pluute kannsde fö Männer un för Weeschter hann. Jemaat wääde se övvuß Schellatiin, wo dann Foderfärve dren sinn domet mer jet süüht, un Arroma för der Jeschmak. Daddeß dann esu äänlesch wie Wingjummi. Ävver do kann och Zockerzeusch 'enjeniiht' wääde, un Äßpapier, un Feddere uß fresche Zockewaddeschtökelsche. De Schnettmußte föht äßbaa Ongerzeusch sen desellve wih föjewöönlisch bej de Ongerwäsch un bej Reizwäsch üüplisch.