Dr Herr dr Ringe

Uß de Wikipedia

Dr Herr dr Ringe is ene Fantasy-Roman vun de J. R. R. Tolkien. Dat eezte Band vun dem Booch, De Jefährten, erschien am 29. Juli 1954, Band 2 (De zweij Törm) am 11. November im selve Johr. De Uhrzick es nit övverliefert. Bes dann och dr dritte Deejl, jenannt de Rückkehr vun dr Künning, erus koom, hät et dann bis zum 20. Oktober 1955 jeduurt. Dennoch hät dr Tolkien darup bestande dat et sich beij demm Werk nit öm ne Trillojie handele däät.

Wat passeet in däm Boch?[Ändere · der Quälltäx ändere]

Die Bööcher erzähle de Jeschichte vun demm eene Ring, dä de Maach övver singe Träger an sich rieße dät. De Jeschichte dät in ne usjedaachte Welt namens Meddelääd spillen, aanjelehnt an et Meddelalder in Europa.

Vür ne lange Zick hät dä böse Herrscher Sauron einije Ringe aanjefäädisht, die hä der Völker in singe Welt schenke wullt. Dreij vun denne Ringe hät hä de Elbe jejovve, janz jewetzte minsheähnliche Wesen, die beinoh unsterblich wore, usser me däät se ömbringe. Nüng Ringe han de Minshe bekumme, denne nix wischtijer is als ihre eijene Macht. Schließlish an de Zwerje och no sibbe Ringe jekräht. De Zwerje wore plumpe Fijuren, die in ihre Höhle als Bershlück arbeijde dun. Wat all die Kreature ävver nit wusste, wor, dat dr Sauron noch eene Ring aanjefertisht hät. Un diese Ring wor nur jeschaffe öm de andere zo kontrolleere un der ihre Träjer zo schwäshe. So kunnt dr Sauron in ne koote Zick janz Meddelääd unger singe Jewalt brenge. Ävver wie am Eng schon allet verratz schien han sich de letzten Armeje vun Elbe und Minshe zosamme jedonn üm Sauron in ner letze Schlacht jäjeövver zo stonn. Mie odder winniger durch Zofall jelang et dann Isildur, ne Künning vun de Minshe, Sauron de Finger vun de Hand avzuschnigge un dr Ring jleish met. Doch anshtatt dä Ring nu kapott zo maache - immerhin woorer jo direkt am Shicksalsbersh, dem Ort wo dr Ring jemaat wood un zujleish dem eijnzije wo me denn zerstöre kann, hät hä dä Ring an sich jenumme in de Hoffnung op Ruhm, Macht un ewijet Lääve. Doch dr Ring brahte Isildur schon baal singe Duud, und versank in de Morast op de Jrond vun ne Fluss. So wor dä Ring mit dr Zick en Vergess geroode.

Einije dausend Johr später sullt er övver diverse Ömwäje in de Häng vun däm Hobbit Frodo Büggels jelange. Weil dr Sauron inzwische och wieder en jefährliche jeistige Kraff bekumme hät, es allerhüüste Ieserbahn dr Ring zoröck noh Mordor zum Schicksalsbersh zu drage un hen do in et Füür zo schmieße. De lange Reise eijmol vum eijne End vun Meddelääd zöm aandere Eng nemmp ihre Aanfang. Ensjesamp nüng jefährte maache sich op dr Wäg, vun denne nur de klüjste wesse, dat et eijjentlesh jar kinn Hoffnung jitt.

Dann gitt et ne Haufe Schlaachte un Krieech un de Jefährten deile sich öp. Sam un Frodo marschiere heimlich Richtung Mordor, während de Ress Saruman bekrieecht un Sauron avlenke muss. Frodo un Sam fange dä fiese Gollum, der eine Wäg noh Mordor kennt un inne hilf. Am Eng bedrüg hä se zwor, avver de Haupsaach es dat Frodo dä Ring en dä Schicksalsbersh rein schmieße deit.

Wer spillt all met?[Ändere · der Quälltäx ändere]

En koote Övversicht övver de Lück in Meddelääd

Frodo Büggels[Ändere · der Quälltäx ändere]

Frodo Büggels (op Engelesh Frodo Baggins) es dr Ringträjegr un somit de Houpkaraktor in där Böocher. Hä is ne Hobbit ussem Aueland.

Samwieß Gamshie[Ändere · der Quälltäx ändere]

Sam es de beste Fründ vun Frodo un och sing Gääsch. He spinks durch en Finster wenn Gandalf em Frodo singe Opdrag gitt, un muss doröm metkumme.

Meriadoc Brändibock & Peregrin Tuck[Ändere · der Quälltäx ändere]

De zwei Hobbits sin och Fründe vun Frodo un wolle unbedingk mitjonn um im beizustonn.

In der Filmversion vun 2001 treffe se Frodo un Sam als et Paar vun de Ringjeister stifte jonn und kumme met.

Gandallf dr Gries[Ändere · der Quälltäx ändere]

Gandallf es eijne vun de weijseste Lück in janz Meddelääd. Ne jroße Deil singe Weijsheijt schöpf hä us singe lange Läävenserfahrung, die ihm fass propheteshe Fähichkeijte verleihe däät. Dorövver hinaus kann hä zaubere. Später weed Jandallf dr Grieß zo Jandallf dr Wieß.

Arajorn, Sunn vun dr Arathorn[Ändere · der Quälltäx ändere]

Arajorn scheint zonäjst ne Walltlööfer zo sinn. En Wirklechkeijt is hä ne Nohkumme vun Isildur un doher der eijentliche Künning vun Jondor. Hä wieß öm de Schwäche die Isildur singezick jezeijt hät, un befööshtet im Äänsfall de selve Schwäche zo zeije. Övver sing Arbeid als Walltlööfer hät hä sing Schätzche Arwen kennejeliert und woodt dr elbische Sproch mächtig.

Boromir[Ändere · der Quälltäx ändere]

Dem Boromir sing Vatter hätt im befolle dat hä de Waffe (de Ring) mopse sull, doröm weed hä och ene Jefährte. Wenn de Orks de Jefährten aanjriefe dun, stellt hä avver fess dat dat en fiese Plan es. Boromir striv dobei wie hä de Hobbits beschötze deit.

Lejolas[Ändere · der Quälltäx ändere]

Lejolas is en Walltelb. Hä es dr Bojeschötz vun dä Jefährten.

Jimli[Ändere · der Quälltäx ändere]

För de humoristeshe Elemente en dä Bööcher sorg Jimli, ne Zwersh us däm ungeridische Labbürint vun Moria. Hä verteijdesht sich selvs un de Jrupp met singe Ax.

Sauron[Ändere · der Quälltäx ändere]

Dä Haupbösewich vun de Bööcher es Sauron. Sauron well de janze Meddelääd ungerjoche. Vör langer Zigg hätt der Isildur in fast ömjebracht, ävver weil dr Ring net zerstürt woodt, hat Sauron üvverlevvt. No es Sauron zoröck.

Saruman dr Wieß[Ändere · der Quälltäx ändere]

Saruman is Gandallfs Baas un noch weijser. Hä läv em Turm Isengard un övver de Bööcher stellt sich erus dat der Saruman eijentlich op Saurons Sigge es! Merry un Pippin föhre Krieech jäge Saruman un bezwinge in zosamme met dä Baumheeten.

Gollum[Ändere · der Quälltäx ändere]

Gollum es en fiese Kreatur de de Ring fröher hätt. Hä verzällt Sauron vun Frodo un setzt dä Jefährten dann noh. Sam un Frodo treffe Gollum und nemme hä met.