Öllich

Mer wesse nit jenau, in wat för enem Dialekt un wat för ene Schrievwies dä Aatikkel he jeschrevve es. Wä kann, weed jebedde, ze markeere, in wat för enem Dialekt/Schrievwies dat he sin soll. Mieh Information fingste op Wikipedia:Schrievwies.

Öllisch ohne Kölsche Kaviar

Öllich (och: Zwiwwel, Look un Loek) (Allium cepa) is scharf, brennt wi jeck in de Ouge, unn schmääck joot. Dä Öllischplaanze kann zweij Johr stonn, dänn jäht se vutt. Am bääßste schmääck se met Kölsche Kaviar, klaar.

Dä Öllisch is eijne vunn dä rishtish aale Saache die dä Mänsch hätt. Vüür 5000 Johr hätt ma_se ad jejesse, se dän Jöttern jeopferet unn zem betaale jebrouch. Arschäoloore hänn Öllisch im Jraab vumm Tutt-Ensch-Amuun jefunge, unn da Kodäx Hammuraabi schwaadt davunn. Orjinaal kütt dä Öllisch uss dä eurasische Steppe, dä aale Römer hätt se dann noh_m Rhing jehollt. Hück jitt et ville verschiddene Aate vunn Öllisch, di ma jroob eijteijle ka in Summer- unn Winteröllisch. Aanjebout wääde se vür allem in Süddeutschland.

Etymologie

Dä Noom kütt vum dä aale Römer (lateinisch Allium, Öllischjewäächs). Nohm Adam Wrede kütt et nit direkk vun Allium, sondern es en Mischform vun ünne (lateinisch unio, ein Öllich) un louch (lateinisch allium). En dä Westeifel säät mer für Öllich drum och hückzedach noh Ünne.

Websigge

 Commons: Allium cepa – Album mit Bilder, Filemche un Tön op Wikimedia Commons

Mieh Aatikkel üvver Esse & Drinke fingste op dä Pooz:Esse & Drinke