Vatter unser
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
Et Vatter unser eß et wichtigste Jrundjebätt von de Christe, dat von Jesus Christus persönlich vürjesproche wudde eß, wie me bädde soll:
Uuse Vatte em Himmel
jehellisch soll Ühre Naam sin.
Ühr Köningkreich soll komme,
Ühre Will soll passere, em Himmel wie op d'r Äärd.
Jätt uus jeden Daach uus Brut.
Un verjätt uus uus Schuld, suwie me dänne verjäwe, die uus jätt jedonn hann.
Un stellt uus net op de Pröfung,
äwe erlüüst uus von dämm Öwel.
(Denn von Üsch eß et Köningkreich, die Kraff un die Praach, en Iwichkeet.)
Amen.
Et „Vatter unser“ en e nem andere ripoarische Dialek:
Vatter User, dä Do beß boven em Hemmel,
Dinge Nam es hillisch!
Ding Risch sull zo uns kumme!
Dinge Welle es Jesetz, em Hemmel un up de Äed.
Et dääschlesch Bruud jev ons och hück widder.
Un vorjiv ons ons Scholde,
esu wie mier och ons Scholdije verjeve donn.
Dunn ons nit en Vorsoochong brenge,
söndorn nemm dat Übel fun ons fott.
Do bes dä Här, et es Ding Risch, un Ding Maach, un Ding Härleschkeid en Ieweschkeid, Ame.