Hötter Platt

Uß de Wikipedia
Hee di Sigg_is_op Kölsch
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)

Dat Hötter Platt iß en Sprooch di op de Hött, ėn ennem Deijl vunn Jerresheijm en Dößßeldorrəf jeschwaadt wood. Et eß wall am ußßshtėrve, et jitt 2005 blooß nooren paa winnije Lük, di et schpreshe künne, di sinn all ällder unn lääven för sish, su dat se et eijentlish nit mieh bruche.

Unn esu klingk dat: „Die häm ok op de Hött emer en bätn tosamn lääft …“

Dat jannze shpillt sijj_aff en ennem Jebeed, wat hück ze Jerresheijm hööt. Iih doo dat Hötter Platt jeschwaadt wood, doo woo doo 1864 „de Hött“ opjemaat woode, di Heyesche Glashütte, di jiddet em Joohr 2005 hück ėmmer noch. Op die Hött koomen baal dousende Jlaaßblööser för ze ärrbeejde. De miehzde koome met iire Fammillijje funn wigk_heer aanjetrokke un hann sish dann do needejeloße. Öm di eijentlishe Hött errömm entshtundte Hüüser, unn ettlijje Ärrbeejder_Sitlunnge. Dii krääte dann och dä Naame „de Hött“, su wie die Lück vun do, de „Hötter“, un äävenz iir Sprooch.

Di Jlaaßblööserfammillijje koome zem allerjröößder Deijl ußß Jääjende wo me

Nėėderdeutsche Shprooche shprooch, di sish sellver och

Plattdüütsche Shprooche nenne. Ößßlish vun dä Elbe, zem Beijshpill vill ußß Pommere, uß Mekklenborsh, un uß Weßß_Preußße. Dänne iir Shprooche hann sijj_op dä Hött flöck en en eijen Munndaart vermängk. Di däät di Ongersheed jet ußjliishe. Vunn däm jannz anndere Dijalekk uß dä Ömjääjent do hann se dojääje koum jet opjenumme, eijentlish nix. De Hötter blieten zimmlish unger sish, un shprooche för lang Zick nuur dat Hötter Platt. Esu eß ėn_enner Jääjent met eijentlisjj_ennem ripoarsche Düßßeldorver Dijalekk en Dijalekk_Innsel entshtannde, medd_enner Shprooch, di winish met dämm Dößßeldorver un däm Bärjischen ze donn hatt.

Nohjelasse hätt dat domet, dat dat Jerreheijm jewaaße eß un de Hött nit mieh esu isoleet woo, dat dat Düßßeldorf dat Jerreheijm ennjemeindt hätt, unn dann me_m Zweijte Welldkreesh nattüüerlish.

För noh ze Lesse un noh ze Hüüre[Ändere · der Quälltäx ändere]

  • Werner Beutling, Do hämm wi't all werra, Erlebnisse und Erzählungen rund um die Gerrresheimer Glashütte, Verlag Werner Beutling, 1993.
  • Peter Honnen, Cornelia Forstreuter: „Sprachinseln im Rheinland. Eine Dokumentation des Pfälzer Dialekts am unteren Niederrhein und des "Hötter Platt" in Düsseldorf-Gerresheim.“ — Dat iß: „Rheinische Mundarten“, Band 7, Kölle 1994. Med ener CD.