Eefeler Heemwehleed

Uß de Wikipedia

Dicke Kocke drare de Dänne in de Eefel ove op de Hüh.

Wenn ich nu im Jees so lur noh denne, dann möch ich do sin vun spät bis fröh.

Flöcke Rieche äse hörsch im Bösch un de Schwatzstorch det sich verstecke,

un öveall, uch im Dörp, flüsch en Mösch; jo, ich will dürch de Eefel trecke.

Leeve Minsche hür ich do kalle, die verstohn ich janz ohne Zweefel.

Un ich möch at widde dohin walle, in ming Heemat, me Land, ming Eefel.

Huhe Dänne weese de Wäch mir in dat Land zwische Musel un Rhing.

Bis ich do bin, krich ich fas et ärm Dier, o Herrjott bräng mich widde dohin.

Dä Artikel iss noh koot. Äwwä eä könnt bald enz länger sinn, wenn do mithilfs.
Jlich aanpakke? Dann loß jonn!