Düsseldorfer Platt

Uß de Wikipedia

Düsseldorfer Platt eßß dä Limburssh Dialäkk dä mer en Düsseldorf schwaadt.

Orijinaal eßß et eijentlich Süd-Niederfränkisch. Dä Sproochwesseschaftler Schorsch (Georg) Wenker hät de Jrenze em 19. Johrhundert zwesche Ripuarisch (Kölsch) on Platt (Düsseldorfer Platt) jetrocke, unn zwar entlang dä „Benrodher Leenje“ lüppt die Jrenze.

Ever enzwesche hant sech de Dialekte ziemlich anjenähert, so dat mr en Düsseldorf jeläejentlich so ne Art "Mischmasch" tösche Kölsch (Ripoarisch) on Orijinal Düsseldörwer Platt schwaade hüert - äwwer et jöv noch jenoch Ongerschied, zom Bejspeel saren die Kölsche "maache", en Düsseldorw es dat äwwer "maake". Ook sare se en Kölle "loss" (losse mr dr Dom en Kölle), enen eschten Düsseldorwer schwaad "lot" (lot os noch en Altbier drenke).

Manch eine nennt och dat, wat hück jeschwaadt wet, et Düsseldorfer Rheinisch, son neumodische Art von Regiolekt , un lößt dä Bejrefff Düsseldorfer Platt für dat aahle Platt, wat nööter am Berjesch es.

För noh ze lese[Ändere · der Quälltäx ändere]

  • Alfons Houben: „Do beste platt - Düsseldorfer Mundartbrevier“, Triltsch Verlag, Düsseldorf, 1988